Yüzyılın Şiiri
Sen bu yüzyılın şiiri değilsin, yok mısralarında geçen yüzyılların kasveti. Çökmemiş üstüne bu şehrin karamsar sisi. Gecelerinin hep bir sabahı varmış, o şarapçı hep senin sokağında sabahlamış. Senin kahkahalarınla yankılanmış adım atmaya korktuğum o sokaklar ve sen aydınlatmışsın zifiri karanlıkları. Bir tebessüm etmişsin ısınmış dünya, erimiş buzullar. Sen bir tebessüm etmişsin çiçek açmış kaldırımlar. Ki anlamayacak kadar fanisin, anlamayacak kadar fani onlar.. Seni ve sana dair olan her şeyi. Anlatamayacak kadar faniyim seni, sana. Ne nefesim yeter ne sözlerim. Dünyanın tüm dilleri aciz ve dünyanın tüm şairleri dilsiz konu sen olunca. Ben, elimde ehlileştiremediğim kalemim.. Ancak deneyebilirim seni anlatmayı beni gören birkaç göze, beni duyan birkaç kulağa. Ve deneyebilirim seni sevmeyi yapabileceğim en iyi şekilde, diz çöktürebilirim seni sevdiğini söyleyen herkese, biat ettirebilirim sana dair olan duygularıma! Kemiklerini sızlatabilirim kendine Mecnun diyen kimselerin, bir in